πολυόμφαλος

English (LSJ)

ον,

   A with many bosses or shields, πεδίον π., of the Roman testudo, Opp.C.1.218.

German (Pape)

[Seite 667] mit vielen Nabeln od. Erhabenheiten, Opp. Cyn. 1, 218 u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πολυόμφᾰλος: -ον, ὁ ἔχων πολλοὺς ὀμφαλούς, ἐπὶ ἀσπίδος ἐχούσης πολλὰς ὀμφαλοειδεῖς ἐξοχὰς ἢ κοσμήματα, Ὀππ. Κυν. 1. 218· ἐπὶ πλακοῦντος, Κλήμ. Ἀλ. 19.

Greek Monolingual

-ον, Α
(για ασπίδες και πόπανα θυσιών) αυτή που έχει πολλούς ομφαλούς, πολλές διακοσμητικές προεξοχές.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ὀμφαλός (πρβλ. μον-όμφαλος, χρυσ-όμφαλος)].