νεκρηγός
From LSJ
δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος → he marched on without finding any enemy, his route lay through a country bare of enemies
English (LSJ)
όν, A for conveyance of corpses, πλοῖον PHamb.74.3 (ii A.D.).
Greek Monolingual
νεκρηγός, -όν (Α)
(για πλοίο) αυτός που μεταφέρει νεκρούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρ(ο)- + -ηγός (< ἄγω), πρβλ. θαλαμ-ηγός, κυν-ηγός. Το -η- του τ. οφείλεται στη λειτουργία του νόμου της «εκτάσεως εν συνθέσει»].