πονηροκάρδιος
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 1098a18
English (LSJ)
ον, A bad-hearted, Gloss.
German (Pape)
[Seite 680] böses Herzens, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
πονηροκάρδιος: -ον, ὁ ἔχων πονηράν, κακὴν καρδίαν, μοχθηρός, Κ. Μανασσ. Χρον. 4411.
Greek Monolingual
-ον, αυτός που έχει πονηρή, κακή καρδιά, μοχθηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πονηρός + καρδία (πρβλ. μελανο-κάρδιος)].
