ἰόπλοκος
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
English (LSJ)
ον, = foreg., Alc.55; κόρα, Νηρήιδες, B.8.72, 16.37; A Μοῖσαι Lyr.Adesp.53; of Apollo, AP9.524.10.
Greek (Liddell-Scott)
ἰόπλοκος: -ον, πεπλεγμένος δι’ ἴων, ἴσως = τῷ ἰοπλόκαμος, ἰόπλοχ’ ἁγνά, μειλιχόμειδε Σαπφοῖ Ἀλκ. παρὰ Ἡφαιστίωνι σ. 80, ἔκδ. Gaisf., ὡς ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, 9. 524, ὡς ἐπίθ. τῆς Ἀφροδίτης, (F)ιόπλοκον εὖ εἰπεῖν Κύπριν... Βακχυλ. VIII XI. 72, ἰόπλοκοι... Νηρηΐδες XVI XVII. 38, κτλ. Ἡ λέξις αὕτη συνήθως τονίζεται ἐπὶ τῆς παραληγούσης ἰοπλόκος, οὕτω καὶ ὁ Ἡσύχ., ὅστις ἑρμηνεύει: «ἰοπλόκος˙ ἰόπεπλος˙ ἀπὸ τοῦ χρώματος».
English (Slater)
ῐόπλοκος, -ον (ϝιο-)
1 with violet hair λέγεται παῖδα ἰόπλοκον Εὐάδναν τεκέμεν (Bergk: παῖδ' ἰοπλόκαμον codd.) (O. 6.30) φλέγεται δὲ ἰοπλόκοισι Μοίσαις (Bergk: δ' ἰοπλοκάμοισι codd.) (I. 7.23)
