ἐριστέφανος

Εἰ θνητὸς εἶ, βέλτιστε, θνητὰ καὶ φρόνει → Mortalis quum sis, intra mortalem sape → Bist sterblich du, mein Bester, denk auch Sterbliches

Menander, Monostichoi, 173

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐριστέφᾰνος	Medium diacritics: ἐριστέφανος	Low diacritics: εριστέφανος	Capitals: ΕΡΙΣΤΕΦΑΝΟΣ
Transliteration A: eristéphanos	Transliteration B: eristephanos	Transliteration C: eristefanos	Beta Code: e)riste/fanos

English (LSJ)

ον, A eminently crowned, epithet of Rhea, Rev.Ét. Gr.19.268 (Aphrodisias).

ἐριστέφανος, -ον (Α) (ως επίθ. της Ρέας)
αυτός που φέρει στο κεφάλι ψηλό στέμμα, ανυψωμένο στεφάνι επιγρ..
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτ. μόριο ερι- + στέφανος.