συμφορέω
Οὐ λύσῃς, ὦ ξένε, τόν ἐν τῆ οἰκία φίλον; (Ου λύσης, ω ξένε, τον εν τη οικία φίλον) → Won't you release the friend?
English (LSJ)
A = συμφέρω, in the primary sense, bring together, collect, heap up, Hdt. 5.92.ή; τὰ ὀστέα ἐς ἕνα Χῶρον Id.9.83; τὰ Χρήματα ib.81; τὰ γέρρα ib.99; λίθους καὶ ξύλα Th.6.99; εἰς μίαν οἴκησιν πάντα Χρήματα Pl. Lg.805e; πνεῦμα σ. τὴν Χιόνα X.Cyn.8.1; αἰτίας καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίας σ. D.18.15; συμπτωμάτων πλῆθος οὐχ ὁμογενῶν Gal.16.811; [λόγους] Luc.Pisc.22:—Med., collect for oneself, Arist.Mir.832a24 (perh. Pass.); of birds building nests, Id.HA559a10:—Pass., to be collected, opp. διαφορεῖσθαι, Pl.Lg.693a, cf. Epicur.Ep.1p.23U.; ἵππος εἰκῇ συμπεφορημένος put together anyhow, Pl.Phdr.253e; καλιὰν ἐκ δένδρων συμπεφορημένην Luc.VH2.40; συμπεφορημένη jumbled together (with a play on συμφορά), Pl.Phlb.64e; join streams, of rivers, A.R.1.39. 2 metaph., συμπεφορημένος, of a person whose philosophy is a jumble of opinions, Epicur.Nat.14.7; cf. συμπεφορημένως.
