ἀφρῖτις

English (LSJ)

ιδος, ἡ, = ἀφρός III, Arist.Fr.309, Ath.7.325b, Opp.H.1.776.

German (Pape)

[Seite 415] ιδος, ἡ, Schaumsisch, Opp. H. 1, 776; nach Ath. VII, 284 f eine Art ἀφύη.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφρῖτις: -ιδος, ἢ ἀφρύη, ης, ἡ εἶδος ἀφύης, Ἀριστ. Ἀποσπ. 292, Ὀππ. Ἁλ. 1. 776 καὶ τὸν θαλάττιον γόνον, ὃν ἡμεῖς μὲν ἀφύην, ἄλλοι δὲ ἀφρύην ὀνομάζουσιν, οἱ δὲ ἀφρὸν Ἀθήν. 325Β· ― «ὅθεν ἔοικε παράγεσθαι τὸ τῶν Γάλλων frai, ἴσως δὲ καὶ τὸ fretin, οἶς σημαίνουσι τὰ μικρὰ ἰχθύδια καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν νῦν ἀφρόψαρα, οἷς δηλοῦσιν, ὥς φησιν ὁ Σοννίνιος (Voyage en Grèce τ. 1, σ. 278), τὰ λεπτὰ μελανουρίδια» Κοραῆς εἰς Ξενοκράτην σ. 54.

Spanish (DGE)

-ιδος, ἡ
ict. bocarte o boquerón prob. Aphya minuta Arist.Fr.309, Ath.325b, Opp.H.1.776.

Russian (Dvoretsky)

ἀφρῖτις: ῐδος ἡ = ἀφύης γένος τι Arst. - см. ἀφύη.