δεσποτικῶς
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (Woodhouse)
(see also: δεσποτικός) despotically, like a master
French (Bailly abrégé)
adv.
despotiquement.
Étymologie: δεσποτικός.
Spanish
Russian (Dvoretsky)
δεσποτικῶς: самовластно, деспотически (συμμαχικῶς ἀλλ᾽ οὐ δ. βουλεύεσθαι Isocr.; διακεῖσθαι Dem.; ἄρχειν Arst., Polyb.; βιάζεσθαι Plut.).
