κολαστήριον
From LSJ
Πολλοὺς τρέφειν εἴωθε τἀδικήματα → Multos consuevit alere iniuria et nefas → Gar viele sind's, die Unrechttun zu nähren pflegt
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 lieu de punition, de supplice;
2 instrument de supplice;
3 châtiment.
Étymologie: κολάζω.
Greek Monotonic
κολαστήριον: τό (κολάζω)·
I. σωφρονιστήριος οίκος, σε Λουκ.
II. = κόλασμα, κόλασις, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
κολαστήριον: τό
1) орудие наказания или пытки (μανικὸν καὶ βάρβαρον Plut.);
2) место наказания Luc.;
3) Xen. = κόλασμα.
Middle Liddell
κολαστήριον, ου, τό, κολάζω
I. a house of correction, Luc.
II. = κόλασμα, κόλασις, Xen.
German (Pape)
τὸ, Züchtigungsort, Folterplatz, Richtplatz, Sp., wie Synes.; Züchtigungsmittel; οὐδὲ μάστιγες οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ βάρβαρα κολαστήρια θαλάσσης Plut. Alex. fort. 2.12; vgl. Xen. Mem. 1.4.1.
