τρύγω
From LSJ
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
dry, τρύγει· ξηραίνει, Theognost.Can.24; but τρυγεῖ· ξηραίνει, Hsch.; τρύγει· ξηραίνεται, Zonar.:—ἔτρυγεν· ἐξηράνθη, ἐπὶ λίμνης, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1155] trocknen, Hesych. Vgl. φρύγω.
Greek (Liddell-Scott)
τρύγω: ξηραίνω, Θεογνώστου Κανόνες 24. 20, Ἡσύχ. ἔνθα: «τρυγεῖ· ξηραίνει» ΙΙ. ἀμετάβ., γίνομαι ξηρός, ξηραίνομαι, «τρύγει· ξηραίνεται» Ζωναρ. 1752, πρβλ. φρύγω.
Greek Monolingual
ΜΑ
1. ξηραίνω
2. (αμτβ.) γίνομαι ξηρός, ξηραίνομαι («ἔτρυγεν
ἐξηράνθη, ἐπὶ λίμνης», Ησύχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. τρυγώ].