προκοπή

From LSJ
Revision as of 19:33, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_6a)

Χθὼν πάντα κομίζει καὶ πάλιν κομίζεται → Nam terra donat ac resorbet omnia → Die Erde alles bringt, sich wieder alles nimmt

Menander, Monostichoi, 539
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προκοπή Medium diacritics: προκοπή Low diacritics: προκοπή Capitals: ΠΡΟΚΟΠΗ
Transliteration A: prokopḗ Transliteration B: prokopē Transliteration C: prokopi Beta Code: prokoph/

English (LSJ)

ἡ,

   A progress on a journey, Plu.2.76d.    2 generally, progress, advance, τὴν οἴησιν ἔλεγε προκοπῆς ἐγκοπήν that opinionforming was the stoppage of progress, Bion ap.D.L.4.50; π. σχεῖν, ποιεῖσθαι, λαμβάνειν, Plb.2.37.10, 2.13.1, 8.15.6; ἡ ἐπὶ τὸ βέλτιον π. Id.1.12.7; opp. ἡ ἐπὶ τὸ χεῖρον π. J.AJ4.4.1; freq. of moral progress, Stoic.3.31, al.; παλίντροπος π. progress in a contrary direction, Plb. 5.16.9; ἐν παιδείᾳ π. LXX Si.51.17; proficiency, ἐν τοῖς λόγοις Phld. Piet.107; ἐν φιλοσοφίᾳ D.S.16.6, cf. Cic.Att.15.16; π. τοῦ εὐαγγελίου Ep.Phil.1.12; τὸ ἐπιστρέφειν προϊέναι ἐστί, π. γάρ τις, ἀλλ' οὐχὶ ἀπὸ τοῦ αἰτίου Dam.Pr.77; improvement in health, Herod.Med. ap. Orib.10.8.17: pl., προκοπὰς λαμβάνειν Plb.10.47.12, cf. Phld.Rh.2.54 S., Ph.1.83, al., J.BJ2.2.5, Plu.2.75b, Luc.Alex.22; ἐν προκοπαῖς Epigr.Gr.321.6, Arch.Pap.1.220 (Egypt), cf. IG14.1976 (Rome); ἐν μείζοσι προκοπαῖς PRyl.233.16 (ii A.D.).    b success, prosperity, δόζα καὶ π. παρά τισιν ὑπάρξει Aristeas 242, cf. OGI627.2 (Bostra), Heph.Astr.1.1.    3 military promotion, J.BJ6.2.6.    4 process, κατὰ προκοπήν by process of time or growth, Sor.1.43.    5 Math., progression of numbers, μέχρις ἂν εἰς τετράδα ἡ π. ἔλθῃ Theol.Ar. 21.

German (Pape)

[Seite 731] ἡ, der Fortgang auf dem Wege, gew. übertr., Fortgang, Gedeihen; auch Fortschreiten in wissenschaftlicher Ausbildung, Cic. ad Att. 15, 16; ἐπὶ τὸ χεῖρον od. τὸ βέλτιον, im Guten u. Bösen, Philo; vgl. Plut. adv. Stoic. 9; auch absolut, im plur., Luc. Alex. 22; προκοπαῖς λάμψας, Ep. ad. 724 (App. 313); τοιαύτην προκοπὴν καὶ συντέλειαν ἔσχε τοῦτο τὸ μέρος, Pol. 2, 37, 10, u. öfter, im guten Sinne, π ροκοπὴν ποιεῖσθαι u. λαμβάνειν, aber auch im bösen, ἡ πρᾶξις παλίντροπον λαβοῦσα τὴν προκοπὴν ταῖς ἐξ ἀρχῆς αὐτῶν ἐλπίσιν, 5, 16, 9. Vgl. noch Luc. soloecist. 6.