θαμειός
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
German (Pape)
[Seite 1185] (θαμά), häufig, nahe an einander, dicht gedrängt, bei Hom. nur im tem. plur. nom. u. accus., αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί Il. 1, 52, ἐθείρας ' αμειάς 9, 383; 22, 316; θαμειαὶ σφενδόναι Archil. 50; Nic. Al. 594 hat den compar. θαμειότερος. Bei Hesych. wird θαμύντεραι, πυκνότεραι erkl.
