οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not counthappy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
[Seite 663] τά, = δούρατα, τά, ion. u poet. für δόρατα, plur. zu δόρυ. Erst später wurde dazu ein nom. δοῦρας gebildet, Antiphil. 9 (VI, 97) Heroic. adesp. 8.
