πυργηρέομαι
From LSJ
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
English (LSJ)
Pass.,
A to be shut up as in a tower, beleaguered, A.Th. 22, 184, E.Or.762 (troch.), 1574, Ph.1087.
Greek (Liddell-Scott)
πυργηρέομαι: ἀποθ., ἐγκλείομαι ὡς εἰ ἐν πύργῳ, πολιορκοῦμαι, Αἰσχύλ. Θήβ. 22, 184, Εὐρ. Ὀρ. 762, 1574, Φοίν. 1087· - ὁ Εὐστ. ἔχει ἐνεργ. τύπον πυργηρῶ, περιφράττω διὰ πύργων, Πονημάτ. 285. 62· καὶ μέσ. ἀόρ. πυργηρώσασθαι, αὐτόθι 123, 6. - Καθ’ Ἡσύχ.: «πυργηρούμεθα· ἐντὸς ἐσμὲν τῶν πύργων, οὐ τολμῶμεν ἐξιέναι», καὶ «πυργηροῦμεν· φυλάττομεν τὰ τείχη»· - κατὰ Φώτ.: «πυργηρούμενοι· τὰ τείχη φυλάττοντες».
