διαχαλάω
Οὐκ ἔστιν αἰσχρὸν ἀγνοοῦντα μανθάνειν → Non est inhonestum ea, quae nescis, discere → nicht schändlich ist's, dass einer lernt, was er nicht weiß
English (LSJ)
A loosen, relax, τὸ πῦρ δ. τὸ πεπηγός Arist.Pr.886b2; τὰς ἁρμονίας τοῦ σώματος Epicr. 3.19; δ. μέλαθρα unbar, E.IA1340. II make supple by exercise, X.Eq.7.11. III intr., to be disjointed, gape, ὀστέον Hp.VC12 (v.l. διαχαλασθῇ).
German (Pape)
[Seite 613] (s. χαλάω), 1) nachlassen, aus einander gehen lassen, τὰς ἁρμονίας σώματος Epicrat. bei Ath. XIII, 570 d; vgl. Xen. de re equ. 7, 11, d. i. in sanfte Bewegung setzen; dah. μέλαθρα, öffnen, Eur. I. A. 1340. – 2) intr., aus einander gehen, sich erweitern, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
διαχᾰλάω: μέλλ. -άσω, χαλαρώνω, διαλύω, τὸ πῦρ δ. τὸ πεπηγὸς Ἀριστ. Προβλ. 7. 3· τὰς ἀρμονίας τοῦ σώματος Ἐπικρ. Ἀντιλ. 2. 19 δ. μέλαθρα, ἀνοίγω, Εὐρ. Ι. Α. 1340. ΙΙ. καθιστῶ τινα ὑγρόν, εὔκαμπτον διὰ τῆς ἀσκήσεως, Ξεν. Ἱππ. 7, 11. ΙΙΙ. ἀμεταβ., χαλαροῦμαι, ἀνοίγομαι, χαίνω, ὀστέον Ἱππ. Κεφ. Τρωμ. 903.