γενεθλιακός
From LSJ
ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant
English (LSJ)
ή, όν,
A belonging to a birthday, ὧραι AP6.321 (Leon.); ἡμέρα Vett. Val.26.14, al., cf. Ph.2.529. II = γενεθλιαλόγος, Gal.15.441, cf. Gell.14.1.1.
German (Pape)
[Seite 481] zum Geburtstag gehörig; ὧραι, Geburtstag, Leon. Al. 26 (IX, 353); ὁ, Nativitätssteller, Galen.
Greek (Liddell-Scott)
γενεθλιᾰκός: -ή, -όν, ὁ εἰς τὰ γενέθλια ἀνήκων, Ἀνθ.II. 6. 321. ΙΙ. = γενεθλιαλόγος, Γαλην., πρβλ. Γέλλ. 14. 1.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qui concerne le jour de la naissance;
2 subst. ὁ γενεθλιακός tireur d’horoscope.
Étymologie: γενέθλιος.