δυσσεβέω
From LSJ
Χρηστὸς πονηροῖς οὐ τιτρώσκεται λόγοις → Non vulneratur vir bonus verbo improbo → Ein böses Wort verwundet keinen guten Mann
English (LSJ)
A to be ungodly, S.Tr.1245; οἱ δυσσεβοῦντες A.Eu.910, E.Med.755.
German (Pape)
[Seite 688] gottlos sein, Aesch. Eum. 870 u. sonst bei Tragg.
Greek (Liddell-Scott)
δυσσεβέω: εἶμαι δυσσεβής, σκέπτομαι ἢ ἐνεργῶ ἀσεβῶς, Σοφ. Τρ. 1245· οἱ δυσσεβοῦντες Αἰσχύλ. Εὐμ. 910, Εὐρ. Μηδ. 755.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés.
être impie.
Étymologie: δυσσεβής.