σφετερίζομαι
From LSJ
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
French (Bailly abrégé)
f. σφετεριοῦμαι, ao. ἐσφετερισάμην, pf. ἐσφετέρισμαι, pqp. ἐσφετερίσμην;
1 s’approprier, usurper, acc.;
2 fig. se concilier, gagner, captiver.
Étymologie: σφέτερος.
