Icarius
Καὶ ζῶν ὁ φαῦλος καὶ θανὼν κολάζεται → Vivisque mortuisque poena instat malis → Der Schlechte wird im Leben und im Tod bestraft
English > Greek (Woodhouse)
Ἰκάριος, ὁ.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) Īcărĭus,¹⁴ a, um,
1 d’Icarus 1 : Ov. Am. 2, 16, 4
2 d’Icare : Ov. Tr. 1, 1, 90 ; Icarium mare Hor. O. 1, 1, 15, mer Icarienne, mer Égée.
(2) Īcărĭus,¹⁴ ĭī, m., Icarius [père de Pénélope] : Ov. H. 1, 81.
Latin > German (Georges)
(1) Īcarius1, iī, m. (Ἰκάριος), Sohn des Öbalus, des Königs in Lazedämon, Bruder des Tyndareus, Vater der Penelope, die Ulixes in einem Wettlaufe mit ihren Freiern als Preis gewann, Ov. her. 1, 81. Hyg. fab. 56. – Dav.: A) Īcariōtis, tidis, f. (Ἰκαριωτίς), die Ikariotide (Tochter des Ikarius) = Penelope, Prop. 3, 13, 10. Ps. Verg. cul. 265. – (poet.) adi. ikariotisch, tela, Ov. ex Pont. 3, 1, 113. – B) Īcaris, ridos, f. (Ἰκαρίς), die Ikaride (Tochter des Ikarius) = Penelope, Ov. Ib. 391 M 2.
(2) Īcarius2, iī, m. = 1. Icarus, w. s.
(3) Īcarius3, a, um, s. 1. Īcarus u. 2. Īcarus.