ἔγκληρος

English (LSJ)

ον,

   A having a lot or share in... c. gen., οὔθ' ὑμεναίων ἔ. S. Ant.814 (lyr.); λαχεῖν ἔγκληρά τινι to have an equal share with... ib.837 (lyr., dub.).    2 having a share of an inheritance, heir or heiress, E.IT682; ἔ. εὐνή a marriage which brings wealth, Id.Hipp. 1011; ἔ. πεδία land possessed as an inheritance, Id.HF468.    3 Astrol., occupying a κλῆρος, Serapioin Cat.Cod.Astr.8(4).225.

German (Pape)

[Seite 708] 1) ein Loos oder einen Antheil an Etwas habend; ὑμεναίων Soph. Ant. 808; ibd. 837 φθιμένῳ τοῖς ἰσοθέοις ἔγκληρα λαχεῖν μέγ' ἀκοῦσαι, Scholl. τῆς αὐτῆς μοίρας τυχεῖν τοῖς ἰσοθέοις, ruhmwürdig für den Gestorbenen ist es, das Loos, Erbtheil der Göttergleichen zu erlangen, vgl. 2); – wie ἐπίκληρος, im Besitz einer Erbschaft, Erbe, κασιγνήτη Eur. I. T. 682; übertr., εὐνή, reich, Hipp. 1011. – 2) durch das Loos od. die Erbschaft zufallend; πεδία Eur. Herc. etc. Fur. 468; πῖαρ χθονός Lycophr. 1060, Schol. τὸ κληρωθέν.

Greek (Liddell-Scott)

ἔγκληρος: -ον, ἔχων κλῆρον ἢ μερίδιον εἴς τι· μετὰ γεν., οὔθ᾿ ὑμεναίων ἔγκλ. Σοφ. Ἀντ. 814· λαχεῖν ἔγκληρά τινι, «τῆς αὐτῆς μοίρας τυχεῖν, λαχεῖν ὅμοια» (Σχόλ.), αὐτόθι 837. 2) ἔχων μερίδιον εἴς τινα κληρονομίαν, κληρονόμος, = ἐπίκληρος, Εὐρ. Ι. Τ. 682· ἔγκληρος εὐνή, γάμος φέρων πλοῦτον, ὁ αὐτ. Ἱππ. 1011· ἔγκλ. πεδία, χωράφια ἃ κέκτηταί τις ὡς κληρονομίαν, ὁ αὐτ. Ἡρακλ. Μαιν. 468.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui entre en possession d’un héritage;
2 p. ext. qui participe à, gén..
Étymologie: ἐν, κλῆρος.

Spanish (DGE)

-ον
I 1de cosas que toca en suerte c. dat., neutr. subst. ἰσοθέοις ἔγκληρα λαχεῖν haber obtenido la suerte que toca a los iguales a un dios S.Ant.837 (cód., pero v. σύγκληρος.
2 de pers. que ha obtenido su parte, partícipe c. gen. ὑμεναίων S.Ant.814
•que tiene asignado un lote de tierra, colono ἑξήκοντα μυριάδες ἀνδρῶν ἔγκληροι Aristeas 116.
II rel. la herencia
1 de cosas heredado πεδία E.HF 468, cf. Lyc.1060.
2 de pers. que participa de una herencia, heredero κασιγνήτη E.IT 682, λαός LXX De.4.20, ἔγκληρον εὐνὴν προσλαβών tomando en matrimonio a la heredera E.Hipp.1011.
III astrol. que ocupa un κλῆρος o grado del zodíaco, Serapio en Cat.Cod.Astr.8(4).225.11.