επικλείω
From LSJ
λέγεται δὲ καὶ κλῶνας αὐτῆς θύραις ἢ θυρίσι προστεθέντας ἀποκρούειν τὰς τῶν φαρμάκων κακουργίας → its branches attached to doors or windows are said to repel the evil of spells
Greek Monolingual
(I)
ἐπικλείω και αττ. τ. ἐπικλῄω (AM) κλείω
κλείνω με πώμα, σφραγίζω, βουλλώνω
αρχ.-μσν.
(για πόρτα) κλείνω ερμητικά, σφαλώ
αρχ.
1. παθ. ἐπικλείομαι
συμπτύσσομαι
2. καλύπτομαι από κάτι.
(II)
ἐπικλείω (Α)
1. επαινώ, εκθειάζω
2. διηγούμαι κάτι με θαυμασμό («νῆα... ἐπικλείουσιν ἀοιδοί», Απολλ. Ρόδ.)
3. καλώ, ονομάζω
4. επικαλούμαι κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κλείω, επικός τ. του κλέω «εγκωμιάζω»].
