ευλογιστία

Greek Monolingual

εὐλογιστία, ἡ (ΑΜ) ευλόγιστος
μσν.
η ενέργεια του ευλογώ, ο καλός λόγος
αρχ.
φρόνηση, σύνεση, περίσκεψη («χρηστότης ἤθους ἀπλαστία μετ' εὐλογιστίας», Πλάτ.).