εὐμέθυστος
From LSJ
ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame
English (LSJ)
εὐμέθυστον, easily made drunk, Gp.7.34.2.
German (Pape)
[Seite 1080] leicht zu berauschen, Geopon.
Greek (Liddell-Scott)
εὐμέθυστος: -ον, εὐκόλως μεθυσκόμενος, Γεωπ. 7. 34, 2.
Greek Monolingual
εὐμέθυστος, -ον (Μ)
αυτός που μεθάει εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μεθύω.
