λουκέτο
From LSJ
οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι· πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί → so the last shall be first and the first last for many be called but few chosen
Greek Monolingual
το
1. μικρό, συνήθως κινητό, κλείθρο εφοδιασμένο με μεταλλικό στέλεχος σχήματος καμάρας που διέρχεται μέσω δακτυλιωτών γόμφων και, με το κλείσιμό του, ασφαλίζει τη σύνδεσή τους
2. φρ. α) «του 'βαλε λουκέτο στο στόμα» — του απαγόρευσε να μιλάει
β) «βάζω λουκέτο» — κλείνω το κατάστημα ή την επιχείρησή μου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. lucchetto (< αρχ. γερμ. lok)].
