μετεμψύχωση

From LSJ

Οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽ ὅταν θάνῃ, φίλος → One’s enemy does not become one’s friend when they die

Sophocles, Antigone, 522

Greek Monolingual

η (ΑΜ μετεμψύχωσις) μετεμψυχώνω
1. (γενικά) μετάβαση της ψυχής από ένα σώμα σε άλλο, μετενσωμάτωση, μετενσάρκωση
2. (ειδικά) (φιλοσ.) δοξασία τών αρχαίων Αιγυπτίων από την οποία επηρεάστηκαν οι Ορφικοί και οι Πυθαγόρειοι και κατά την οποία η ατομική ψυχή εγκαθίσταται διαδοχικά σε διάφορα φυτά, ζώα και ανθρώπους εξαγνιζόμενη και τελειούμενη βαθμιαία ωσότου ταυτιστεί, τελικά, με την καθολική ψυχή, με το θείο.