μυξιάρης
From LSJ
Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist
Greek Monolingual
και μυξάρης -άρα, -ικο μύξα
1. αυτός που του τρέχουν συνεχώς οι μύξες, μύξης
2. (ως μειωτικός χαρακτηρισμός) ανίκανος, μηδαμινός, τιποτένιος
3. το ουδ. ως ουσ. το μυξ(ι)άρικο
(περιφρονητικά) καχεκτικό παιδί.
