μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι, ἀλλὰ φίλοισι καλλείποιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς → may death not come to me without tears, but when I die may I leave my friends with sorrow and lamentation
βγαίνω σιγά σιγά, κάνω την εμφάνιση μου, προβάλλω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἐκ-προβάλλω «εκδιώκω, αποβάλλω»].