οικοδόμηση

From LSJ

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher

Menander, Monostichoi, 250

Greek Monolingual

η (Α οἰκοδόμησις) οικοδομώ
1. ανέγερση οικοδομήματος, δόμηση, κτίσιμο («άρχισαν οι εργασίες οικοδόμησης του μεγάρου»)
2. ο τρόπος κατά τον οποίο οικοδομείται κάτι («τειχῶν περὶ οἰκοδομήσεως», Πλάτ.)
νεοελλ.
μτφ. δημιουργία («η οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος»)
αρχ.
το κτήριο, το οικοδόμημα.