ομότροφος
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ὁμότροφος, -ον)
1. αυτός που ανατράφηκε μαζί με άλλον («Ἄρτεμις ὁμότροφος Ἀπόλλωνι», Ύμν. Απόλλ.)
2. αυτός που τρώγει μαζί με κάποιον, αυτός που έχει την ίδια διατροφή με άλλον («ὁμότροπός τε καὶ ὁμότροφος γίγνεσθαι», Πλάτ.)
αρχ.
φρ. «ὁμότροφα πεδία» — οι πεδιάδες στις οποίες ανατρεφόμαστε μαζί (Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -τροφος (< τρέφω), πρβλ. νεότροφος].
