Ἄρτεμις

English (LSJ)

ἡ, gen. -ιδος, also ιτος, dat. ιτι SIG671 A6 (Delph., ii B.C.), GDI1679 (Zacynthus), etc.: acc. ιν, also ιδα h.Ven.16: Dor. Ἄρταμις, ιτος (or ιδος as in Boeot. Inscrr. IG7.546, al.), SIG765 (Rhodes, i B. C.), IG2.545.12 (Delph.), etc.; dat. Ἀρτάμι ib.4.577 (Argos): pl., Ἀρτέμιδες πραεῖαι, = Εἰλειθυῖαι, ib.7.3101 (Lebad.):—Artemis, Od.11.172, etc. (Deriv. uncertain, but more prob. connected with ἄρταμος than with ἀρτεμής.)

Spanish (DGE)

-ῐδος, ἡ
• Alolema(s): dór. y beoc. Ἄρταμις CEG 461 (Rodas V a.C.), IG 5(1).1107a (Laconia V a.C.), IG 7.546, 555 (Tanagra); Ἀρτεμείς Herod.6.87, 95; Ἄρτιμις Tim.15.160.
• Morfología: [voc. Ἄρτεμι CEG 413 (VI a.C.), dór. Ἄρταμι Alcm.170; ac. Ἄρτεμιν Hes.Th.918; gen. Ἀρτέμιτος Alcm.54, délf. Ἀρτάμιτος CID 1.10.8, 12 (IV a.C.); dat. Ἀρτέμιτι IG 9(1).600.3 (Zacinto), FD 3.238.6 (II a.C.), Ἀρτέμι IG 5(2).429.12 (Figalea), dór. Ἀρτάμιτι GDI 3502.13, 3512 (Cnido), Ἀρτάμι IG 4.513, 577 (Argos); plu. nom. Ἀρτέμιδες Herenn.Phil.Hist.2.24; dat. Ἀρτέμισιν IG 7.3101 (Lebadea III d.C.)]
I Ártemis
1 mit., diosa, hija de Zeus y de Leto, hermana de Apolo, Il.21.504, Od.11.172, h.Hom.9, 27, h.Ven.16, Hes.Th.14, 918, Alcm.54, 170, Sapph.84.6, Anacr.1.3, A.Supp.676, E.Hipp.65, E.IT 1456, B.11.37, X.An.1.6.7, Pl.Tht.149b, Pl.Cra.406b, Men.Dysc.874, Call.Dian.110, IEphesos 3072.1. Recibe una serie de epít.:
a) advoc. locales gener. c. culto, Ἄ. Βραυρωνία A. Brauronia en Braurón (Ática), Paus.1.23.7, Str.9.1.22, Ἄ. Δερεᾶτις A. Dereatis en Dera (Taigeto), Paus.3.20.7, St.Byz.s.u. Δέρα, Ἄ. Ἐφεσία A. Efesia en Éfeso, Paus.2.2.6, 4.31, tb. Ἄ. Σαμορνίη· ἡ Ἔφεσος Σάμορνα καλεῖται Hsch., Ἄ. Ποταμία A. Potamia o de los ríos en la isla de Ortigia, Pi.P.2.7, Ἄ. Ταυρική A. Táurica robada por Orestes e Ifigenia a los tauros, Paus.1.23.7;
b) epít. que reflejan el sincretismo c. dioses locales o la incorporación de éstos a la figura de Ártemis
•Ἄ. Εἰλείθυια A. Ilitia, IG 7.555 (Tanagra), 1871 (Tespias), etc., Ἄ. Ἀναΐτις A. Anaítis asimilación de la diosa persa Anâhita, Paus.3.16.8, Ἄ. Δίκτυννα A. Dictina diosa cretense identificada tb. con Britomartis, Paus.3.24.9, 10.36.5, Ἄ. Ἰφιγενεια A. Ifigenia, Paus.2.35.1;
c) epít. ref. a su figura o a su actividad, Ἄ. Ἀγροτέρα A. Agreste, Il.21.471, Ar.Th.115, IG 7.3564, IG 2².1028.8 (I a.C.), ἐλαφηβόλος Ἄ. A. cazadora de ciervos, Carm.Conu.3.4, Ἄ. θηροφόνη A. cazadora, Thgn.11. Para otros epít. de Ártemis v. s.uu.
2 n. de mujer, Herod.6.87, 95.
II geog.
1 Ἀρτέμιδος ἱερόν templo de Ártemis lugar en Bitinia, en la salida del Bósforo al Mar Negro, Ptol.Geog.5.1.2
•en Eubea, Ptol.Geog.3.14.22
•en Alica, Ptol.Geog.3.14.7.
2 Ἀρτέμιδος λιμήν puerto de Ártemis en Corcira, Ptol.Geog.3.2.5.
3 μαντεῖον Ἀρτέμιδος oráculo de Ártemis en Arabia, Ptol.Geog.6.7.11.
III tít. de una comedia de Efipo, Ath.112f.
• Diccionario Micénico: a-te-mi-to, -te.
• Etimología: Diversas explicaciones. Rel. c. el n. del ‘oso’ ἄρκτος, o bien deriv. de ἄρταμος ‘matarife’. Poco prob. deriv. del pelásgico *ord-e/o-m(o) ‘agua’, ‘fuente’.

French (Bailly abrégé)

ιδος (ἡ) :
Artémis (la Diane des Latins), fille de Zeus et de Léto, sœur d'Apollon.

English (Slater)

Ἄρτεμις (-ις, -ιδος, -ιν) daughter of Leto and Zeus, worshipped especially in Delos and Ortygia. Ὀρτυγίαν ποταμίας ἕδος Ἀρτέμιδος (Ἀλφειώσας Ἀρτέμιδος ἐκεῖ φασιν εἶναι ἱερόν, ἣν νῦν ποταμίαν εἶπεν. Σ.) (P. 2.7) (Κορωνίς) δαμεῖσα χρυσέοις τόξοισιν ὑπ' Ἀρτέμιδος (P. 3.10) “Τιτυὸν βέλος Ἀρτέμιδος θήρευσε κραιπνόν” (P. 4.90) Ὀρτυγία, δέμνιον Ἀρτέμιδος, Δάλου κασιγνήτα (N. 1.3) Ἄρτεμις τε καὶ θρασεἶ Ἀθάνα (N. 3.50) ]Ἄρτεμιν[ (Pae. 4.1) ῥίμφα δ' εἶσιν Ἄρτεμις οἰοπόλας ζεύξαισ ἐν ὀργαῖς Βακχίαις φῦλον λεόντων Δ. 2. 19.

English (Strong)

probably from the same as ἀρτέμων; prompt; Artemis, the name of a Grecian goddess borrowed by the Asiatics for one of their deities: Diana.

English (Thayer)

Ἀρτέμιδος and Ἀρτεμιος, ἡ, Artemis, that is to say, the Song of Solomon -called Tauric or Persian or Ephesian Artemis, the goddess of many Asiatic peoples, to be distinguished from the Artemis of the Greeks, the sister of Apollo; cf. Grimm on 2 Maccabees, p. 39; (B. D. under the word Smith's Bible Dictionary, Diana). A very splendid temple was built to her at Ephesus, which was set on fire by Herostratus and reduced to ashes; but afterward, in the time of Alexander the Great, it was rebuilt in a style of still greater magnificence: Schenkel i., p. 604f, under the word Diana; (Wood, Discoveries at Ephesus, Lond. 1877).

Greek Monotonic

Ἄρτεμις: ἡ, γεν. -ιδος, αιτ. -ιν ή -ίδα· η Άρτεμις, Ρωμ. Diana, η θεά του κυνηγιού, κόρη του Δία και της Λητούς, αδελφή του Απόλλωνα· στον Όμηρο, οι γυναίκες που πέθαιναν ξαφνικά, λεγόταν ότι πλήττονταν από τα ἀγανὰ βέλεα (της Άρτεμης)· πρβλ. Ἀπόλλων·(αμφίβ. προέλ.).

Russian (Dvoretsky)

Ἄρτεμις: ῐδος ἡ Артемида (дочь Зевса и Лето, сестра-близнец Аполлона, богиня луны, впосл. охоты, отождествл. с римской Дианой); ее главные эпитеты у Hom.: χρυσηλάκατος «с золотым веретеном», χρυσηνιος «блистающая золотом», εὐστέφανος «красиво увенчанная (повязкой)», εὐσκοπος «зоркая», χρυσόθρονος «златопрестольная», πότνια θηρῶν «владычица зверей», ἀγροτέρη «охотница», ἰοχέαιρα «стрелометательница» и др.

Frisk Etymological English

-ιδος, -ιτος
Grammatical information: f.
Meaning: name of a goddess (Il.)
Dialectal forms: Myc. atemito /Artemitos/; atimite /Artimitei/. Dor. Ἄρταμις, -ιτος; Boeot. id. -ιδος; ῎Αρτεμις, -ιτος Delphi (SIG 671 etc.).
Derivatives: Ἀρτεμίσιος, Ἀρταμίτιος m., also Ἀρτεμισιών, month name (Th.), -ον n. tempel of A. (Hdt.). - ἀρτεμιδήϊον n., ἀρτεμισία f. plant name, s. Strömberg 100.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: The forms have e/i, which may point to Pre-Greek. There is further e/a (s. Fur. 185), which is rather an old phenomenon than a recent assimilation; and there is t/d (Myc. has -t-: there is a special sign for -d-); note that the forms in -σιον- presuppose a -t- (the -d- can be easily secondary, as seems confirmed by Myc.). -- The name is found in Lydian inscriptions (Artimuś, Artimu-), which in itself does not prove that the name comes from Lydia or Asia Minor (as thought v. Wilamowitz, Hellenistische Dichtung 2, 50; Glaube 1, 324). Lycian has ertemi. -- Improbable is Illyrian origin (from Illyr. *artos bear, Ruipérez Emerita 15, 1ff. and Zephyrus 2, 89ff.). Against the interpretation as bear-godess (to ἄρκτος; lastly Pisani Rev. ét. anc. 37, 149f.) s. Kretschmer Glotta 27, 34, who connects ἄρταμος butcher, which seems very improbable. Improbable vW. -- Nilsson Gr. Rel. 1, 451ff.; s. Ruipérez l. c. for details; Chantraine L'ant. class. 22, 67.

Middle Liddell

[deriv. uncertain].]
Artemis, the Roman Diana, goddess of the chase, daughter of Zeus and Latona, sister of Apollo: in Hom., women who die suddenly are said to be slain by her ἀγανὰ βέλεα: cf. Ἀπόλλων.

Frisk Etymology German

Ἄρτεμις: dor. Ἄρταμις, -ιδος, -ιτος
{Ártemis}
Grammar: f.
Meaning: Göttinnenname (seit Il.).
Derivative: Ableitungen: Ἀρτεμίσιος, Ἀρταμίτιος m., auch Ἀρτεμισιών, Monatsname (Th. usw.), -ον n. Artemistempel (Hdt., Ar. usw.), auch ‘(kleines) A.-bild' (Hyp.); Ἀρταμίτια n. pl. ‘A.-feier’ (Delphi). — ἀρτεμιδήϊον n., ἀρτεμισία f. Pflanzennamen, vgl. Strömberg 100. — Ἀρτεμισιασταί m. pl. N. der A.-verehrer (Athen), wie von *ἀρτεμισιάζω; vgl. Ἀπολλωνιασταί usw. (Chantraine 316).
Etymology: Der Name Ἄρτεμις erscheint auch in lydischen Inschriften (Artimuś, Artimuλ, Artimu-k; vgl. zu Ἀπόλλων); ob aber der Name deswegen als lydisch anzusehen ist (v. Wilamowitz Hellenistische Dichtung 2, 50; Glaube 1, 324), bleibt fraglich. Noch zweifelhafter ist die Annahme illyrischer Herkunft (aus illyr. *artos Bär, Sánchez Ruipérez Emerita 15, 1ff. und Zephyrus 2, 89ff.). Kretschmer Glotta 15, 177 erwägt sog. "protindogermanischen" Ursprung. Die Erklärungen aus dem Griechischen selbst sind ebenfalls hypothetisch. Gegen die Deutung als "Bärengöttin" (zu ἄρκτος Bär; zuletzt Pisani Rev. ét. anc. 37, 149f.) s. Kretschmer Glotta 27, 34, der an der Anknüpfung an ἄρταμος Schlächter festhält. Aber die Schreibung Ἄρταμις mit -α- ist vielmehr auf Volksetymologie zurückzufuhren, vgl. Schwyzer 256. Wertlos Glaser Mitt. d. Vereins klass. Phil. in Wien 6, 55ff. — Näheres bei Nilsson Gr. Rel. 1, 451ff.; vgl. noch die Einzelheiten bei Sánchez Ruipérez 1. c., außerdem Chantraine L’ant. class. 22, 67.
Page 1,153-154

Chinese

原文音譯：""Artemij 阿而帖米士
詞類次數：專有名詞（5）
原文字根：亞底米
字義溯源：亞底米；希臘女神*，或源自（ἀρτέμων）=備妥）； （ἀρτέμων）出自（ἄρτι）=現在），而 （ἄρτι）又出自（αἴρω）=舉起*）
出現次數：總共（5）；徒（5）
譯字彙編：
1） 亞底米（2） 徒19:27； 徒19:34；
2） 亞底米的（1） 徒19:35；
3） 亞底米阿（1） 徒19:28；
4） 亞底米神的（1） 徒19:24

Translations

af: Artemis; als: Artemis; an: Artemisa; ar: أرتميس; arz: ارتميس; ast: Artemisa; as: আৰ্টিমিচ; azb: آرتمیدا; az: Artemida; bar: Artemis; be_x_old: Артэміда; be: Артэміда; bg: Артемида; bn: আর্তেমিস; br: Artemis; bs: Artemida; ca: Àrtemis; cs: Artemis; cv: Артемида; cy: Artemis; da: Artemis; de: Artemis; el: Άρτεμις; en: Artemis; eo: Artemiso; es: Ártemis, Artemisa; et: Artemis; eu: Artemisa; fa: آرتمیس; fi: Artemis; fr: Artémis; ga: Artaimís; gl: Artemisa; he: ארטמיס; hi: आर्टेमिस; hr: Artemida; hu: Artemisz; hy: Արտեմիս; hyw: Արտեմիս; ia: Artemis; id: Artemis; is: Artemis; it: Artemide; ja: アルテミス; jv: Artémis; ka: არტემიდა; kk: Артемида; kn: ಆರ್ಟೆಮಿಸ್; ko: 아르테미스; ku: Artemîs; ky: Артемида; la: Artemis; lb: Artemis; lt: Artemidė; lv: Artemīda; mk: Артемида; ml: ആർട്ടിമിസ്; mni: ꯑꯔꯇꯦꯃꯤꯁ; mr: आर्टेमिस; ms: Artemis; nds: Artemis; nl: Artemis; nn: Artemis; no: Artemis; oc: Artèmis; pa: ਆਰਟੇਮਿਸ;: Artemida; pnb: آرتیمس; pt: Ártemis; ro: Artemis; ru: Артемида; sd: آرتميس; sh: Artemida; simple: Artemis; si: ආර්ටිමිස්; sk: Artemis; sl: Artemida; sq: Artemisa; sr: Артемида; sv: Artemis; sw: Artemi; ta: ஆர்ட்டெமிசு; th: อาร์เตมิส; tl: Artemis; tr: Artemis; tt: Artemida; uk: Артеміда; ur: آرتمیس; uz: Artemida; vep: Artemida; vi: Artemis; war: Artemis; wo: Artemis; wuu: 阿耳忒弥斯; zh_min_nan: Artemis; zh_yue: 阿提蜜絲; zh: 阿耳忒弥斯