χάνδαξ

From LSJ

Οὔκ ἔστιν οὕτω μῶρος ὃς θανεῖν ἐρᾷ → No one is so foolish that they wish to die

Sophocles, Antigone, 220

Greek Monolingual

-ακος, ο, ΝΑ, και ως κύριο όν. Χάνδακας, ο, Ν
νεοελλ.
(λογ. τ.)
1. το χαντάκι
2. ως κύριο όν. ο Χάνδακας
μεσαιωνική ονομασία του Ηρακλείου Κρήτης λόγω της τάφρου που περιέβαλλε τα τείχη της πόλης
αρχ.
οχυρωμένη θέση.
[ΕΤΥΜΟΛ. αραβ. khandaq].