ὠκυφόνος
From LSJ
πολλὰ δ' ἄναντα κάταντα πάραντά τε δόχμιά τ' ἦλθον → and ever upward, downward, sideward, and aslant they went
English (LSJ)
ὠκυφόνον, quickly fatal, of diseases, prob. in Aret.SA2.3.
Greek (Liddell-Scott)
ὠκυφόνος: -ον, ὁ ταχέως ἐπιφέρων θάνατον, θανατηφόρος, ἐπὶ νοσημάτων, Ἀρετ. περὶ Αἰτ. Ὀξ. Παθ. 2. 3.
Greek Monolingual
-ον, Α
(για νόσημα) αυτός που επιφέρει γρήγορα τον θάνατο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + -φόνος (< φόνος < θείνω), πρβλ. πολυφόνος.
