inimico
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
Latin > English
inimico inimicare, inimicavi, inimicatus V :: make enemies
Latin > English (Lewis & Short)
ĭnĭmīco: 1, v. a. inimicus,
I to make enemies, to set at variance (poet. and rare): miseras inimicat urbes, Hor. C. 4, 15, 20: hostiles inimicant classica turmas, urge on to fight, Stat. Th. 2, 419: pectora, Aus. Ep. 24, 63; Sid. Ep. 5, 19.—Absol.: desine inimicari, Vulg. Eccli. 28, 6.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ĭnĭmīcō,¹⁶ āvī, ātum, āre (inimicus), tr., rendre ennemi : Hor. O. 4, 15, 20 ; Aus. Ep. 24, 63.
Latin > German (Georges)
inimīco, āvī, ātum, āre (inimicus), verfeinden, entzweien, ira miseras inimicat urbes, Hor. carm. 4, 15, 20: ferrugineum venenum (v. Neid) inimicat pectora, Auson. epist. 25, 59. p. 192, 5 Schenkl: hostiles inimicent classica turmas, zum Kampfe erbittern, Stat. Theb. 2, 419: quod facinus vos nosque inimicat, Sidon. epist. 5, 19, 1.
