pertinacia
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
Latin > English
pertinacia pertinaciae N F :: determination/perseverance; persistence; obstinacy, stubbornness, defiance
Latin > English (Lewis & Short)
pertĭnācĭa: ae, f. pertinax,
I perseverance, constancy, in a good sense; and (more freq.) in a bad sense, obstinacy, pertinacity (syn.: perseverantia, pervicacia): dicitur quom demonstratur in quo non debet pertendi et pertendit, pertinaciam esse; in quo oportet manere, si in eo perstet, perseverantia sit, Varr. L. L. 5, § 2 Müll.; cf.: unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quae perseverantiae finitima est, Cic. Inv. 2, 54, 165; v. Att. ap. Non. 432, 32 sq.: certamen instituit non pertinaciā et studio vincendi, sed, etc., Cic. Ac. 1, 12, 44: desistere pertinaciā, Caes. B. G. 1, 42: pertinaciae finem facere, id. B. C. 3, 10: muliebri pertinacia accendi, Tac. H. 4, 56: pertinaciam alicujus vincere, id. A. 2, 81.—In a good sense, Liv. 42, 62: patientia et pertinacia hostis, Suet. Caes. 68: in evitando inevitabili malo, Sen. Q. N. 4, praef. 12: auctorum pertinacia, steadfast opinion, Plin. 37, 3, 13, § 52.—Personified, the sister of Æther and Dies, Cic. N. D. 3, 17, 44.
Latin > French (Gaffiot 2016)
pertĭnācĭa,¹⁰ æ, f. (pertinax), opiniâtreté : Cic. Marc. 21 ; Liv. 42, 62 || obstination, entêtement : Cic. Ac. 1, 44 ; Inv. 2, 165 ; Fin. 1, 28 ; Sest. 78 ; pertinacia desistere Cæs. G. 1, 42, 3, devenir traitable.
Latin > German (Georges)
pertinācia, ae, f. (pertinax), die Beharrlichkeit, im guten und üblen Sinne, die Hartnäckigkeit, dah. auch die Rechthaberei, Romanorum, Liv.: hominum nimia pertinacia et arrogantia, Caes.: patientia et pertinacia hostis, Suet.: quae est haec pertinacia? Ter.: pertinacia hiemis, Sen.: pertinaciam alcis castigare, Liv.: pertinaciā desistere, Caes.: omni modo expugnare pertinaciam legatorum, Liv.: frangere pertinaciam, Liv.: non ultra in pertinacia manere, Liv.: in pertinacia perstare, Liv.: pertinaciam Macedonum vincere, Liv.: tu pertinaciam esse, Antiloche, hanc praedicas, ego pervicaciam aio, Acc. tr. 4 sq. – mit in u. Abl., in evitando inevitabili malo pertinacia, Sen. nat. qu. 4. praef. § 12. – m. Gen. Gerund., pertinaciam eorum insectandi se inhibuit, Val. Max. 3, 7. 7.
