καρπούζι

Greek Monolingual

το
1. βοτ. ο καρπός της καρπουζιάς
2. ναυτ. ξύλινος ογκώδης δίσκος, περίπου στρογγυλός με 3 ή 4 οπές από τις οποίες διέρχονται σχοινιά, που χρησιμοποιείται στα ιστιοφόρα αντί για τρόχιλο στο τέντωμα ή δέσιμο τών ξαρτιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. karpuz].