προδιοικέω

English (LSJ)

   A regulate, manage beforehand, D.23.14 (Pass.), Luc. Hist.Conscr.52:—Med. in act. sense, Aeschin.1.146, D.H.Rh.9.7, al.    II digest before, σιτία προδιῳκημένα Antyll. ap. Orib.5.29.10.

German (Pape)

[Seite 716] vorher anordnen, einrichten, anstiften; ἡτοίμαστο αὐτοῖς τὸ προβούλευμα καὶ προδιῴκητο, Dem. 23, 14; vgl. Luc. hist. conscr. 52. – Auch med., Aesch. 1, 146 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προδιοικέω: διοικῶ, διατάσσω, κυβερνῶ ἐκ τῶν προτέρων, Δημ. 625. 5, ἐν τῷ παθ., πρβλ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγ. 52. μέσ. ἐπὶ ἐνεργ. σημασ., Αἰσχίν. 20. 33, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 9. 7, κτλ. ΙΙ. χωνεύω πρότερον, σιτία προδιῳκημένα Ὀρειβάσ. σ. 75 Matth.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
part. pf. Pass. προδιῳκημένος;
disposer ou régler auparavant, acc.;
Moy. προδιοικέομαι-οῦμαι disposer autrement.
Étymologie: πρό, διοικέω.

Greek Monotonic

προδιοικέω: μέλ. -ήσω, διοικώ, διατάσσω, κυβερνώ, κυριαρχώ εκ των προτέρων, σε Δημ. — Μέσ., με Ενεργ. σημασία, σε Αισχίν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προ-διοικέω vooraf regelen.