σμίνθος
English (LSJ)
ὁ,
A mouse (Mysian word, Sch.Il.1.39), A.Fr.227, Lyc. 1306, AP9.410 (Tull. Sab.), Str.13.1.48 (where codd. σμίνθιοι):— also σμίνθα, ἡ, Hsch.—Cf. Σμινθεύς.
German (Pape)
[Seite 911] ὁ, seltener σμίνθα, ἡ, eine Maus, meist nur bei Dichtern, Aesch. frg. 208, Lycophr. 1307; auch Ael. H. A. 12, 5; nach Schol. Ven. Il. 1, 39 ein kretisches Wort.
Greek (Liddell-Scott)
σμίνθος: ὁ, μῦς, ποντικὸς (λέξις Κρητική, Σχόλ. Ἑνετ. εἰς Ἰλ. Α. 39), Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 226, Λυκόφρ. 1307, Ἀνθ. Π. 9. 410, Στράβ. 613 (ἔνθα τὰ Ἀντίγραφα σμίνθιοι), Ἡσύχ.· - Πρβλ. Σμινθεύς.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
rat, animal.
Étymologie: DELG mot mysien.
Greek Monolingual
ὁ, Α
ποντικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. προέρχεται από την περιοχή της Μικράς Ασίας, πιθ. από τη Μυσία].
Greek Monotonic
σμίνθος: ὁ, ποντικός (Κρητική λέξη), σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
σμίνθος: ὁ крит. мышь Aesch., Anth.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: mouse (A. Fr. 227 = 380 M., Lyc., Str., AP); σμίνθα ἡ κατοικίδιος μῦς H. (-α or -α?; cf. Solmsen Wortforsch. 266).
Derivatives: Σμινθ-εύς (A 39, Str.), -ιος (Ael.) m. surn. of Apollon, who in the Troad and on the islands was honoured as protector against the destroying fieldmice; here Σμίνθιος as monthn. on Rhodes and τὰ Σμίνθια name of a feast (Troad, Lindos); s. Nilsson Gr. Rel. I2 213 a. 534f. w. lit.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (S)
Etymology: Acc. to sch. Α 39 Mysian; in any case Pre-Greek.-Anatol. (cf. Chantraine Form. 371, Schwyzer 510); here Etr. isminʮians adjunct. of Mars (Kretschmer Glotta 20, 221; 30, 133)? On IE. interpretations which are to be rejected (to σμίλη etc.) s. Bq and WP. 2, 686. -- The form σμίς μῦς H. was introduced because of the alphabetical order for trad. σμῦς (cross with μῦς); if right, short(ened) form after μῦς (diff. Kretschmer l. c.).