καχεξής

English (LSJ)

ές, = foreg., opp. ἀγαθός, dub. in Phld.Rh.1.36 S.

Greek Monolingual

καχεξής, -ές (Α)
ο καχεκτικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καχ(ό)- (πρβλ. κακο-) + ἑξῆς (< ἕξω μέλλων του ἔχω)].