ἰδανός

Revision as of 23:35, 12 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")

English (LSJ)

[ῐ], όν, (ἰδεῖν)    A fair, comely, χάριτες Call.Fr.535.

German (Pape)

[Seite 1235] ansehnlich, wohlgestaltet, Callim. bei Schol. Il. 14, 172.

Greek (Liddell-Scott)

ἰδανός: ῐ, όν, (ἰδεῖν) ὡραῖος, ἐπίχαρις, κομψός, χάριτες Καλλ. Ἀποσπ. 467.

Greek Monolingual

ἰδανός, -όν (Α)
ωραίος, κομψός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδείν (απρμφ. αόρ. β' του ορώ) + -ανός κατά τα ικ-ανός, πιθ-ανός. Η λ. χρησιμοποιείται ως επίθ. τών χαρίτων και παράγει το επίθ. ιδανικός].

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: fair, comely (Call. Fr. 535, H.),
Compounds: ἰδανό-χροος with beautiful colours (Ep. Alex.).
Origin: IE [Indo-European] [1125] *uid- see
Etymology: Primary deriv. of ἰδεῖν (s. v.); cf. πιθανός, ἱκανός a. o. (Chantraine Formation 196f.). After Fraenkel KZ 63, 182 to εἴδωλον with old variation l ἰδανός n; very hypothetical.

Frisk Etymology German

ἰδανός: {idanós}
Meaning: wohlgestaltet, schön (Kall. Fr. 535, H.),
Composita : ἰδανόχροος mit schönen Farben (Ep. Alex.).
Derivative: Primäre Ableitung von ἰδεῖν (s. d.); vgl. πιθανός, ἱκανός u. a. (Chantraine Formation 196f.).
Etymology : Nach Fraenkel KZ 63, 182 zu εἴδωλον mit altem Stammwechsel l ~ n; sehr hypothetisch.
Page 1,708