γανάεις

English (LSJ)

cf. γανάω ΙΙ. 2.

Spanish (DGE)

(γᾰνάεις) -εσσα, -εν
que hace resplandecer, que glorifica μάκαρας θεοὺς γανάεντες A.Supp.1019 (cód., pero cf. γανάω), cf. prob. Pi.Fr.70d(h).7.

French (Bailly abrégé)

άεσσα, άεν ; seul. plur. γανάεντες;
qui fait resplendir, qui glorifie.
Étymologie: γάνος¹.

Greek (Liddell-Scott)

γανάεις: εσσα, εν, χαίρων · πρβλ. γανάω ΙΙ.

English (Slater)

γανάεις gleaming ]γαναενταχ[ Δ. 4h. 7.

Russian (Dvoretsky)

γᾰνάεις: άεσσα, άεν (только nom. pl.) прославляющий (γανάεντες θεούς Aesch. - v.l. γανάοντες).