ἐπιμηνίω

English (LSJ)

to be angry with, Πριάμῳ ἐπεμήνῐε δίῳ Il.13.460, cf. App. BC3.55; τινὶ τῶν γεγονότων Id.Mith.55.

German (Pape)

[Seite 963] zürnen auf, τινί, Il. 13, 460; τινί τι, auf Jemand wegen Etwas, App. Civ. 3, 55.

French (Bailly abrégé)

être irrité contre, τινι.
Étymologie: ἐπί, μηνίω.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιμηνίω: εἶμαι ὠργισμένος ἐναντίον τινός, Πριάμῳ ἐπεμήνϊε δίῳ Ἰλ. Ν. 460· τινί τι, πρός τινα ἕνεκά τινος, Ἀππ. Ἐμφυλ. 3. 55.

English (Autenrieth)

only ipf., was at feud with, Il. 13.460†.

Greek Monolingual

ἐπιμηνίω (Α)
οργίζομαι εναντίον κάποιου («ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ ἐπεμήνιε δίῳ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μηνίω «οργίζομαι» (< μήνις, «οργή»)].
ἐπιμηνιῶ, -άω (Μ)
επιμηνίω.

Greek Monotonic

ἐπιμηνίω: είμαι οργισμένος εναντίον κάποιου, Πριάμῳ ἐπεμήνῐε, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιμηνίω: сердиться, гневаться (τινί Hom.).

Middle Liddell

to be angry with, Πριάμῳ ἐπεμήνῐε Il.