ὑψηλοφρονέω

English (LSJ)

to be high-minded, Ep.Rom.11.20, 1 Ep.Ti.6.17.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être hautain, orgueilleux.
Étymologie: ὑψηλόφρων.

German (Pape)

hohen Sinn haben; hochmütig, stolz sein, Sp., wie NT.

Russian (Dvoretsky)

ὑψηλοφρονέω: высоко мнить о себе, превозноситься NT.

Greek (Liddell-Scott)

ὑψηλοφρονέω: εἶμαι ὑψηλόφρων, Α΄ Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. ια΄, 20, Ἐπιστ. πρ. Τιμ. Α΄, ς΄, 17.

English (Strong)

from a compound of ὑψηλός and φρήν; to be lofty in mind, i.e. arrogant: be highminded.

English (Thayer)

ὑψηλοφρόνω; (ὑψηλόφρων, and this from ὑψηλός and φρήν); to be highminded, proud: R G L text); R G L Tr WH text) (Schol. ad Pindar Pythagoras 2,91). In Greek writings μεγαλοφρόνειν is more common.

Greek Monotonic

ὑψηλοφρονέω: είμαι υψηλόφρων, αλαζονικός, υπεροπτικός, σε Καινή Διαθήκη

Middle Liddell

to be high-minded, NTest. [from ὑψηλόφρων

Chinese

原文音譯：Øyhlofronšw 虛普些羅-弗羅尼哦
詞類次數：動詞（2）
原文字根：（成為）高-意向的
字義溯源：心思高傲，過高，自高，自大；由（ὑψηλός）=高的）與（φρήν）*=心思，悟性）組成，其中 （ὑψηλός）出自（ὕψος）=高超），而 （ὕψος）又出自（ὑπέρ / ὑπερεγώ）*=在上，過於）
出現次數：總共（2）；羅（1）；提前（1）
譯字彙編：
1） 心思高傲（1） 提前6:17；
2） 過高（1） 羅11:20