latibulum
Latin > English
latibulum latibuli N N :: hiding-place, den
Latin > English (Lewis & Short)
lătĭbŭlum: i, n. lateo,
I a hiding-place, lurking-hole, covert, den, of animals.
I Lit.: cum etiam ferae latibulis se tegant, Cic. Rab. Post. 15, 42: serpens e latibulis, id. Vatin. 2, 4; id. Off. 1, 4, 11: furibunda ferarum, Cat. 63, 54; of men: latibulis occultorum locorum, Cic. Fl. 13, 31: aedium, App. M. 8, p. 215, 26.—
II Trop., a hidingplace, refuge, etc. (syn. receptaculum): latibulum et perfugium doloris mei, Cic. Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex diffidentia latibulum aliquod temeritati, App. Mag. 1, p. 274, 4.
Latin > French (Gaffiot 2016)
lătĭbŭlum,¹³ ī, n. (lateo), cachette, retraite, repaire : Cic. Off. 1, 11 ; Fl. 31 || [fig.] asile : Cic. Att. 12, 13, 2 || moyen de cacher : Apul. Apol. 1.
Latin > German (Georges)
latibulum, ī, n. (lateo), der Schlupfwinkel, das Versteck, I) eig.: a) für Tiere, ferarum furibunda latibula, Catull.: paludis secreta latibula, Phaedr.: cum etiam ferae latibulis se tegant, Cic.: repente te tamquam serpens e latibulis (aus dem Loche) intulisti, Cic. – b) für Menschen, latibula locorum occultorum, Cic. Flacc. 31: latibula aedium, Apul. met. 8, 29. – II) übtr.: ego aut volo aliquod emere latibulum aut pertugium doloris mei, Cic. ad Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex diffidentia latibulum aliquod temeritati, Apul. apol. 1 extr.: rumpe de latibulis nequitiae vincla, Commodian. instr. 2, 38 (37), 2.