impio

Revision as of 19:50, 12 June 2024 by Spiros (talk | contribs) (CSV2 import)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Latin > English (Lewis & Short)

impĭo: (inp-), āvi, ātum, 1, v. a. impius,
I to render impious or sinful, to stain or defile with sin, to pollute (ante- and postclass.): si erga parentem aut deos me impiavi, Plaut. Rud. 1, 3, 8: impias, ere, te! oratorem verberas, id. Poen. 1, 2, 173: cor coinquinatum vitiis, Prud. Hymn. Ant. Somn. 53: cruore humano aspersus atque impiatus, App. M. 1, p. 110; cf.: reus tot caedibus impiatus, id. ib. 3, p. 131: thalamos tanto facinore, Sen. Hippol. 1185: oculos, Pacat. Pan. Th. 43.—Pass. impers.: toties Romanis impiatum est, quoties triumphatum, Minuc. Fel. Oct. 25.

Latin > French (Gaffiot 2016)

impĭō,¹⁶ āvī, ātum, āre (impius), tr., rendre impie, criminel : Pl. Rud. 191 || souiller : Sen. Phædra 1185 ; Eccl.

Latin > German (Georges)

impio, āvī, ātum, āre (impius), moralisch beflecken, me impiavi, ich habe gesündigt, Plaut. rud. 191 Sch.: sacra, Min. Fel.: oculos, Pacat.: cor, Prud.: ferrum sanguine, Prud.

Spanish > Greek

ἀνόσιος