προσπαλαίω

English (LSJ)

   A wrestle or struggle with, τινι Pi.I.4.53, Pl.Tht.162b, Alc.1.107e, al.; Ἄτλας οὐρανῷ π. Pi.P.4.290; κὴρ π. ψυχῇ Ph.1.654: metaph., ἐν τοῖς λόγοις π. Pl.Tht.169b; π. σφαίρᾳ take wrestling exercise with a ball, Plu.2.793b; πολλοῖς χρέεσιν π. wrestle with debts, PSI1.76.6 (vi A.D.).

German (Pape)

[Seite 776] (s. παλαίω), mit Einem, gegen Einen ringen, Pind. I. 3, 71; auch Ἄτλας οὐρανῷ προσπαλαίει, P. 4, 290, er strebt gegen den Himmel an; νεωτέρῳ, Plat. Theaet. 162 b; ἐν τοῖς λόγοις, 169 d, u. sonst; σφαίρᾳ, sich im Ballspiel üben, Plut. an seni ger. resp. 18.

Greek (Liddell-Scott)

προσπᾰλαίω: παλαίω, ἀγωνίζομαι ἐναντίον τινός, τινὶ Πινδ. Ι. 4. 90 (3. 71), Πλάτ. Θεαίτ. 162Β, Ἄλκ. 1. 107Β, κ. ἀλλ’ Ἄτλας οὐρανῷ πρ. Πινδ. Π. 4. 516· - μεταφ., πρ. ἐν τοῖς λόγοις Πλάτ. Θεαίτ. 169D· πρ. σφαίρᾳ, παίζω τὴν σφαῖραν, Πλούτ. 2. 793Β.

French (Bailly abrégé)

s’exercer ou jouer à, τινι.
Étymologie: πρός, παλαίω.

English (Slater)

προσπᾰλαίω
   1wrestle against c. dat. καὶ μὰν κεῖνος Ἄτλας οὐρανῷ προσπαλαίει (P. 4.290) Ἀνταίου δόμους Θηβᾶν ἄπο Καδμειᾶν μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος προσπαλαίσων ἦλθ ἀνὴρ (sc. Ἡρακλέης) (I. 4.53)