πρόσφυγος

English (LSJ)

πρόσφυγον, fleeing for refuge, Aesop.417, v.l. in Hdn.5.3.10.

German (Pape)

[Seite 787] zu Einem od. wohin fliehend, Aesop.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
qui se réfugie auprès de, qui cherche asile ou protection.
Étymologie: πρός, φυγή.

Russian (Dvoretsky)

πρόσφῠγος: ищущий убежища Aesop.

Greek (Liddell-Scott)

πρόσφῠγος: -ον, ὁ καταφεύγων που πρὸς ἀσφάλειαν, πρόσφυξ, Κ. Πορφύρ. πρὸς τὸν υἱὸν Ρωμαν. 227, Αἰσώπ. Μῦθ. 39.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που καταφεύγει κάπου για ασφάλεια και προστασία («εἰς τὴν Μελιτηνὴν ἔτι πρόσφυγος ἦν», Κ. Πορφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για θεματ. μορφή του πρόσφυξ (πρβλ. οψίφυγος)].