ἀπόκλιμα

English (LSJ)

-ατος, τό,
A a slope, EM374.35, Aristeas 59.
II Astrol., cadent place, preceding one of the four κέντρα, Cat.Cod.Astr. 1.100; opp. ἐπαναφορά (q.v.), S.E.M.5.14, Paul.Al.P.2, etc.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
1 inclinación, declive Aristeas 59, EM 374.35G.
2 astrol. punto de declinación de los astros, que precede a uno de los cuatro κέντρα S.E.M.5.14, Ptol.Tetr.4.8.3, Paul.Al.55.7, 57.15, Cat.Cod.Astr.1.100.

German (Pape)

[Seite 307] τό, abschüssige Lage, Abdachung, Sp.

Russian (Dvoretsky)

ἀπόκλῐμα: ατος τό астр. наклон, склонение (τῶν κέντρων Sext.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόκλῐμα: τό, κατωφέρεια, κλίσις κατωφερής, Ἐτυμολ. Μ. 374. 35· ἐπὶ ἀστέρων, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἑκάστου τούτων τῶν κέντρων τὸ μὲν προάγον ζῴδιον ἀπόκλιμα καλοῦσι, τὸ δὲ ἐπόμενον ἀναφορὰν Σεξτ. Ἐμπ. Μ. 5. 14 [ἴδε Λοβ. Παραλειπ. 418].

Greek Monolingual

ἀπόκλιμα, το (Α) αποκλίνω
1. η κατηφοριά
2. το σημείο που δύουν οι αστερισμοί.