ὑπερπαίω

English (LSJ)

mostly used in pf. -πέπαικα, overstrike, surpass, exceed, c. gen., πολὺ δ' ὑπερπέπαικεν τούτων Ar.Ec.1118: c. acc., τοσοῦτον ὑπερπέπαικας πλούτῳ τοὺς ἄλλους D.50.34, cf. Plb.14.5.14, J.Ap.1.34, Luc.Im.9, Aristocl. ap. Eus.PE15.2, Hld.7.9, Iamb. in Nic.p.32P.; τὰ ὑπερπαίοντα χρήματα Supp.Epigr.3.509 (Thrace, iii A.D.).

German (Pape)

[Seite 1200] (s. παίω), überschreiten, übertreffen, τινός, Ar. Eccl. 1118; Ath. XII, 538 b; ὑπερπέπαικας τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους πλούτῳ Dem. 50, 34; τὸ γεγονὸς ὑπερεπεπαίκει τῇ δεινότητι πάσας τὰς προειρημένας πράξεις Pol. 14, 5, 14; Sp., wie Luc. Catapl. 27.

French (Bailly abrégé)

pf. ὑπερπέπαικα;
l'emporter sur, (litt. frapper sur), gén..
Étymologie: ὑπέρ, παίω.

Russian (Dvoretsky)

ὑπερπαίω: (преимущ. в pf. ὑπερπέπαικα) брать верх, опережать, превосходить: ὑ. τινά τινι Dem., Polyb.; превосходить кого-л. чем(в чем)-л.; πολὺ ὑ. τινός Arph. намного превзойти что-л.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπερπαίω: τὸ πλεῖστον ἐν χρήσει ἐν τῷ πρκμ. ὑπερπέπαικα, κτυπῶ ὑπεράνω, ὑπερβάλλω, ὑπερτερῶ, ὑπερνικῶ, μετὰ γεν., πολὺ δ’ ὑπερπέπαικεν τούτων Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1118· μετ’ αἰτιατ., τοσοῦτον ὑπερπέπαικας πλούτῳ τοὺς ἄλλους Δημ. 1217. 18, πρβλ. Πολύβ. 14. 5, 14, Λουκ. Εἰκόνες 9, Εὐσεβ. Εὐαγγ. Προπ. 792A.

Greek Monolingual

ΜΑ
υπερτερώ («τοσοῦτον... ὑπερπέπαικας πλούτῳ τοὺς ἄλλους», Δημοσθ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + παίω «χτυπώ, βάλλω»].

Greek Monotonic

ὑπερπαίω: κυρίως σε παρακ. -πέπαικα, χτυπώ από πάνω, δηλ. υπερέχω, ξεπερνώ, υπερτερώ, υπερβαίνω, υπερβάλλω, με γεν., σε Αριστοφ.· με αιτ., σε Δημ.

Middle Liddell

mostly in perf. -πέπαικα
to overstrike, i. e. to surpass, exceed, c. gen., Ar.; c. acc., Dem.