excursus

Latin > English

excursus excursus N M :: running forth, onset, charge, excursion, sally, sudden raid

Latin > English (Lewis & Short)

excursus: a, um, Part., from excurro.
excursus: ūs, m. excurro,
I a running out or forth (rare; not in Cic.; cf. excursio).
I Lit.: excursusque breves tentant (apes), excursions, Verg. G. 4, 194: avium, Sol. 20, 3; cf. the outflow of water, Plin. Ep. 4, 30, 8.—
   2    In partic., in milit. lang. (like excursio, I. B.), a sally, charge, onset, attack; an inroad, invasion: excursus militum, * Caes. B. C. 3, 92, 2: rari, Tac. G. 30: subiti, id. Agr. 20: navigiorum, Auct. B. Alex. 19, 2.—
   B Transf., of localities, a projecting, projection: promontorium vasto excursu, Plin. 6, 2, 2, § 6: ad Pyrenaei montis excursum, id. 4, 17, 31, § 105.—
II Trop., a digression in speaking: hae (egressiones) per totam causam varios habent excursus, ut laus hominum locorumque, etc., Quint. 4, 3, 12; opp. opus ipsum, Plin. Ep. 5, 6, 43.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) excursus, a, um, v. excurro S 3.
(2) excursŭs,¹³ ūs, m.,
1 course, excursion : Virg. G. 4, 194
2 courses [militaires], incursion, irruption : Cæs. C. 3, 92, 2 ; Tac. G. 30 ; Agr. 20
3 digression : Quint. 4, 3, 12 ; Plin. Min. Ep. 5, 6, 43
4 saillie, avance : Plin. 6, 6.

Latin > German (Georges)

excursus, ūs, m. (excurro), I) das Herauslaufen, Auslaufen, A) eig.: 1) im allg.: a) leb. Wesen, der Ausflug, apium, Verg. georg. 4, 194: nocturni excursus (avium), Solin. 20, 3. – b) eines Gewässers, der Ausfluß, huius fontis, Plin. ep. 4, 30, 8. – 2) insbes., a) als milit. t.t., der Angriff, der Ausfall, Einfall, der Streifzug, primus excursus, Caes.: subiti excursus, Tac.: modici excursus, Tac. – b) als naut. t.t., das Auslaufen eines Fahrzeugs, navigiorum, Auct. b. Alex. 19, 2. – B) übtr., die Abschweifung im Reden, Quint. u.a. – II) das Hervorragen, der Vorsprung, montis, Plin.: promunturium vasto excursu, Plin.

Spanish > Greek

ἐκδρομή