κατάμουτρα
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
Greek Monolingual
επίρρ.
1. κατευθείαν στο πρόσωπο («μάς χτυπάει ο ήλιος κατάμουτρα»)
2. μπροστά σε κάποιον, ενώπιον κάποιου («τον πρόσβαλε κατάμουτρα»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. κατά μούτρα].
